Specjalistyczne Usługi Opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi

 

SPECJALISTYCZNE USŁUGI OPIEKUŃCZE DLA OSÓB Z ZABURZENIAMI PSYCHICZNYMI

Komu przysługuje pomoc?

Pomoc w formie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi może być przyznana osobom, które wymagają wsparcia innych osób, a rodzina nie może go zapewnić. Specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi świadczone są w miejscu zamieszkania osoby, która pomocy potrzebuje.

O pomoc w formie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi należy zwrócić się do pracownika socjalnego Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Skrwilnie i zasygnalizować swój problem.

Specjalistyczne usługi dla osób z zaburzeniami psychicznymi są szczególnym rodzajem usług specjalistycznych dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone przez osoby posiadające kwalifikacje do wykonywania zawodu m.in. pracownika socjalnego, psychologa, pedagoga, logopedy, terapeuty zajęciowego, pielęgniarki, asystenta osoby niepełnosprawnej, opiekunki środowiskowej, specjalisty w zakresie rehabilitacji medycznej, fizjoterapeuty.

Specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi świadczone są przez zatrudnione osoby posiadające kwalifikacje w domu klienta, na terenie gminy Skrwilno, na podstawie pisemnej decyzji administracyjnej, poprzedzonej złożeniem kompletnego wniosku i przeprowadzeniem przez pracownika socjalnego wywiadu środowiskowego.

Zasady przyznawania specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi

Szczegółowe przepisy dotyczące m. in. rodzaju specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi i kwalifikacji osób świadczących takie usługi, warunki i tryb oraz pobieranie opłat za specjalistyczne usługi świadczone osobom z zaburzeniami psychicznymi, warunki częściowego lub całkowitego zwolnienie z opłat, określone są w rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2005 r. w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 189, poz. 1598 z późn. zm.).

Specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi mogą obejmować:

1. Uczenie i rozwijanie umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia, w tym zwłaszcza:
   • kształtowanie umiejętności zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych i umiejętności społecznego funkcjonowania, motywowanie do aktywności, leczenia i rehabilitacji, prowadzenie treningów umiejętności samoobsługi i umiejętności społecznych oraz wspieranie także w formie asystowania w codziennych czynnościach życiowych w szczególności takich jak:
     • samoobsługa, zwłaszcza  wykonywanie czynności gospodarczych i porządkowych, w tym umiejętność utrzymania i prowadzenia domu,
     • dbałość o higienę i wygląd,
     • utrzymywanie kontaktów z domownikami, rówieśnikami, w miejscu nauki i pracy oraz ze społecznością lokalną,
     • wspólne organizowanie i spędzanie czasu wolnego,
     • korzystanie z usług różnych instytucji,
   • interwencje i pomoc w życiu w rodzinie, w tym:
     • pomoc w radzeniu sobie w sytuacjach kryzysowych – poradnictwo specjalistyczne, interwencje kryzysowe, wsparcie psychologiczne, rozmowy terapeutyczne,
     • ułatwienie dostępu do edukacji i kultury,
     • doradztwo, koordynacja działań innych służb na rzecz rodziny, której członkiem jest osoba uzyskująca pomoc w formie specjalistycznych usług,
     • kształtowanie pozytywnych relacji osoby wspieranej z osobami bliskimi,
     • współpraca z rodziną – kształtowanie odpowiednich postaw wobec osoby chorującej, niepełnosprawnej,
   • pomocy w załatwianiu spraw urzędowych, w tym:
     • w uzyskaniu świadczeń socjalnych,  emerytalno – rentowych,
     • w wypełnieniu dokumentów urzędowych.
   • wspieranie i pomoc w uzyskaniu zatrudnienia, w tym zwłaszcza:
     • w szukaniu informacji o pracy, pomoc w znalezieniu zatrudnienia lub alternatywnego zajęcia, w szczególności uczestnictwo w zajęciach warsztatów terapii zajęciowej, zakładach aktywności zawodowej, środowiskowych domach samopomocy, centrach i klubach integracji społecznej, klubach pracy,
     • w kompletowaniu dokumentów potrzebnych do zatrudnienia,
     • w przygotowaniu do rozmowy z pracodawcą, wspieranie i asystowanie w kontaktach z pracodawcą,
     • w rozwiązywaniu problemów psychicznych wynikających z pracy lub jej braku,
   • pomoc w gospodarowaniu pieniędzmi, w tym:
     • nauka planowania budżetu, asystowanie przy ponoszeniu wydatków,
     • pomoc w uzyskaniu ulg w opłatach,
     • zwiększanie umiejętności gospodarowania własnym budżetem oraz usamodzielnianie finansowe,
2. Pielęgnacja – jako wspieranie procesu leczenia w tym:
   • pomoc w dostępie do świadczeń zdrowotnych,
   • uzgadnianie i pilnowanie terminów wizyt lekarskich, badań diagnostycznych,
   • pomoc w wykupywaniu lub zamawianiu leków w aptece,
   • pilnowanie przyjmowania leków oraz obserwowanie ewentualnych skutków ubocznych ich stosowania,
   • w szczególnie uzasadnionych przypadkach zmiana opatrunków,  pomoc w użyciu środków pomocniczych i materiałów medycznych, przedmiotów ortopedycznych a także w utrzymaniu higieny,
   • pomoc w dotarciu do placówek służby zdrowia,
   • pomoc w dotarciu do placówek rehabilitacyjnych.
3. Rehabilitacja fizyczna i usprawnianie zaburzonych funkcji organizmu:
   • postępowanie zgodnie z zaleceniami lekarskimi lub specjalisty z zakresu rehabilitacji ruchowej lub fizjoterapii,
   • współpraca ze specjalistami w zakresie wspierania psychologiczno-pedagogicznego i edukacyjno-terapeutycznego zmierzającego do wielostronnej aktywizacji osoby korzystającej ze specjalistycznych usług.
4. Pomoc mieszkaniowa:
   • w uzyskaniu mieszkania ,negocjowaniu i wnoszeniu opłat,
   • w organizacji drobnych remontów, adaptacji, napraw, likwidacji barier architektonicznych,
   • kształtowanie właściwych relacji osoby uzyskującej pomoc z sąsiadami i gospodarzem domu;
5. Zapewnienie dzieciom i młodzieży z zaburzeniami psychicznymi dostępu do zajęć rehabilitacyjnych i rewalidacyjno-wychowawczych, w wyjątkowych przypadkach jeżeli nie mają możliwości uzyskania dostępu do zajęć, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego.

Usługi specjalistyczne dla osób z zaburzeniami psychicznymi są finansowane z budżetu państwa.

Wykorzystanie własnych uprawnień, zasobów i możliwości.

Przyznając specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi należy mieć na względzie fakt, iż Ośrodek działa w oparciu o przepisy ustawy o pomocy społecznej, która jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości (art. 2 ust.1 ustawy o pomocy społecznej).

Świadczenia więc, które ustawowo zabezpieczane są w ramach innych systemów (oświata, ochrona zdrowia) nie mogą być zastępowane świadczeniami z pomocy społecznej.

Ile zapłacimy za specjalistyczne usługi dla osób z zaburzeniami psychicznymi?

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Skrwilnie, przyznając specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi ustala ich zakres, wymiar, okres i wysokość odpłatności za świadczone usługi – w drodze decyzji administracyjnej.

Wysokość ponoszonych opłat za specjalistyczne usługi dla osób z zaburzeniami psychicznymi zależy od dochodu osoby samotnej lub osoby w rodzinie, od tego czy i o ile przekroczone zostanie kryterium dochodowe osoby samotnie gospodarującej kwoty  701,00 zł, od którego jest obliczana wysokość odpłatności. Osoby, których dochód nie przekracza tego kryterium mają świadczone usługi nieodpłatnie, natomiast osoby z wyższym dochodem ponoszą częściową lub całkowitą odpłatność zgodnie z wskaźnikiem odpłatności zawartym w RMPS z dnia 22 września 2005 r.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach osoba zainteresowana może być, na jej wniosek lub na wniosek pracownika socjalnego, częściowo lub całkowicie zwolniona z ponoszenia odpłatności na czas określony (§ 6 rozporządzenie w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych), zwłaszcza ze względu na:

1. konieczność korzystania co najmniej z dwóch rodzajów specjalistycznych usług;
2. konieczność ponoszenia opłat za pobyt członka rodziny w domu pomocy społecznej lub ośrodku wsparcia i za pobyt członka rodziny w placówce opiekuńczo-wychowawczej, leczniczo-rehabilitacyjnej, opiekuńczo-leczniczej lub pielęgnacyjno-opiekuńczej;
3. konieczność korzystania przez więcej niż jedną osobę w rodzinie z pomocy w formie specjalistycznych usług lub usług opiekuńczych, w tym co najmniej jedną przewlekle chorą;
4. zdarzenie losowe.