Opiekun osób starszych i niepełnosprawnych

Opiekun (lub opiekunka) osób starszych i niepełnosprawnych to osoba, która zajmuje się osobami w podeszłym wieku i niepełnosprawnym, pomagając im
w codziennym życiu. Zakres obowiązków opiekunów bywa bardzo różny, w zależności od stanu zdrowia i możliwości osób starszych, a także od miejsca zatrudnienia.

Do najczęstszych zadań opiekuna należy pomoc w utrzymaniu higieny osobistej podopiecznego (mycie, czesanie, ubieranie), karmienie, podawanie leków. W przypadku osób chorych lub niepełnosprawnych opiekun może odpowiadać również za podawanie leków, robienie zastrzyków, zmianę opatrunków, rehabilitację. Nadzoruje wówczas na bieżąco stan zdrowia chorego.

Zadaniem opiekunów jest często także pomoc w utrzymaniu mieszkania w czystości (sprzątanie, mycie naczyń, pranie, zmiana pościeli) czy pomoc w wykonywaniu obowiązków domowych (gotowanie, robienie zakupów). Opiekun może również zajmować się załatwianiem różnych spraw poza domem podopiecznego (realizowanie recept, opłaty rachunków, organizowanie transportu).

Bardzo często opiekun pomaga również w organizowaniu wolnego czasu osobie starszej
i niepełnosprawnej. Najczęściej dobiera on takie zajęcia, które mogą umożliwić osobie starszej rozwój psychofizyczny oraz większe usamodzielnienie się.

Do zadań opiekuna należy również pomoc rodzinie podopiecznego: udzielanie informacji odnośnie prawidłowej opieki nad osobą starszą, odżywiania, sposobów ułatwienia sprawowanie codziennej opieki.

Osoby zainteresowane pracą w zawodzie opiekuna osób starszych mogą znaleźć zatrudnienie w domach opieki społecznej, hospicjach, placówkach opieki paliatywnej, domach samopomocy. Mogą być także wynajmowane do pomocy w mieszkaniach osób potrzebujących.

Podstawowym warunkiem jaki muszą spełniać kandydaci do pracy w tym zawodzie jest sama chęć sprawowania opieki nad drugą osobą. Najczęściej pomocy tej wymagają osoby, którym stan zdrowia uniemożliwia wykonywanie codziennych czynności i zadbanie
o własną higienę, dlatego od opiekunów oczekuje się dużej cierpliwości, wyrozumiałości, łagodności i zrozumienia dla drugiej osoby.

KOMU  PRZYSŁUGUJE OPIEKUN

  1. osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona,
  2. mogą być przyznane również osobie, która wymaga pomocy innych osób, a której bliscy nie mogą takiej pomocy zapewnić.

JAK  SIĘ  UBIEGAĆ

  • Świadczenia pomocy społecznej udzielane są na wniosek samej osoby zainteresowanej, jej przedstawiciela ustawowego (np. w przypadku dziecka –  jego rodziców albo opiekunów prawnych) lub innej osoby.
  • W niektórych przypadkach, zwłaszcza w stosunku do osób, które nie mają świadomości swoich praw, pomoc społeczna udzielana jest z urzędu.

Tryb przyznania świadczeń z pomocy społecznej składa się z dwóch etapów:

1. Zgłoszenie wniosku o udzielenie pomocy.

Z wnioskiem można zgłosić się osobiście, telefonicznie lub pisemnie do ośrodka pomocy społecznej w miejscu zamieszkania lub pobytu.

Do wniosku należy dołączyć kserokopię dokumentów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, np. zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia za pracę, emerytury, orzeczenie
o niepełnosprawności.

W przypadku ubiegania się o pomoc w formie usług opiekuńczych obejmujących pielęgnację zaleconą przez lekarza należy przedstawić zaświadczenie lekarskie
o konieczności świadczenia tego rodzaju usług.

2. Sporządzenie wywiadu środowiskowego i planu pomocy.

>  Wywiad środowiskowy przeprowadzony przez pracownika socjalnego jest podstawą udzielenia pomocy.

>  Wywiad środowiskowy przeprowadzany jest w miejscu zamieszkania osoby ubiegającej się o pomoc, a w sprawach pilnych – w jej miejscu pobytu.

Brak zgody na jego przeprowadzenie jest równoznaczny z rezygnacją
z pomocy społecznej.

>  Wywiad środowiskowy przeprowadzany jest w ciągu 14 dni od daty wszczęcia postępowania, a w sprawach wymagających szybkiego udzielenia pomocy – w terminie 2 dni.

>  Celem wywiadu środowiskowego jest rozeznanie sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osób i rodzin ubiegających się o pomoc.

>  W trakcie przeprowadzania wywiadu środowiskowego, w porozumieniu z osobą zainteresowaną ustalany jest plan pomocy.